her noktadan sonra uzun bir boşluk..

'gençken günler hızlı seneler yavaş geçer, yaşlanınca günler yavaş seneler hızlı geçer.' demişti hayatımda büyük önemi olan bir ilkokul öğretmenim, geçen doğumgünümde.. ne kadar doğru, ne kadar gerçek..

ama bu aralar günlerim çok yavaş geçiyor.. bu durum beni bunaltıyor, boğuyor.. fena halde canımı sıkıyor.. arafta olmak gibi sanki.. araf var mı dersen, düşünürüm..

geçmeyen zamanla savaşmayı şimdilik bırakıyorum.. zorla da olsa uyutuyorum kendimi.. varsın gün kazandığını düşünsün..

şimdiki zamanı r den mahrum etme farilya.. kiplere hakettikleri değeri ver.. noktadan sonra boşluk bırakmak da mühim tabii..