adsız yerlerden geldim
toprağım yok
anavatanım belirsiz
ateşler yakıyorum parmaklarımla
ve sana şarkılar söylüyorum kalbimle
yürek telim gönül yakıyor
böyle demiş acıyı ve aşkı damarlarında taşıyan çingene kadın..
ps: şiir yazmak istedim ama olmadı..daha çok acı çekmek gerekiyo sanırım kafiyeli cümleler söylemek için..ya da belki hayal kırıklıklarım kotayı doldurmamıştır..belki de sadece yeteneksizimdir, kim bilir..
