cahil adam daha bi kolay yapar istediğini..daha kolay söyler aklından ne geçiyosa..bişey bilmediğinden ya da daha kötüsü herbişeyi bildiğini sandığından garip bi umursamazlık içinde güvenir kendisine..eylemlerini sorgulamaz..en doğrusu onun doğrusuymuşçasına yaydıkça yayar acınası egosunu..

bilen adam dost demeye korkar..cahil çoktan zerdüşt olmuşken, o elini bile uzatamaz ateşe..çünkü bilir birinci derece yanıkların kahrolası acısını..