bugün içimde salak bi neşe , anlam veremediğim bi umut var..çat diye oldu ben de anlamadım..daha dün bok gibiydim salya sümük..bayadır böyle olmamıştı..sanki bişiler nefes alıp vermeye başladı içimde..eski farilya geri mi dönüyo ne?!..
dün akşam apartman yoldaşım, çocukluk arkadaşım muhabbete geldi..öyle havadan sudan konuşuyoruz..çok basit bikaç cümle söyledi.."kızım sen böyle diildin önceden..daha bi neşeliydin..artık gülerken bile başka biri var sanki karşımda.." biraz düşündüm söylediklerini ama çok da düşünemedim aslında, yattım uyudum çünkü omurilik soğanımda yerleşik yaşama geçen melankoliye alışmış emekli amazon huzursuzlandı..o bu sefil ve miskin halimden gayet memnun..kendince gerzek bi savunma mekanizması oluşturdu..ne zaman azıcık olumlu düşünüp umut etmeye kalksam başlıyo konuşmaya..
bak dost dost diye sarıldıkların neler yaptı sana..zaten sen böyle kazık yemeye mahkumsun çünkü aptalsın..çabalasan da bişi farketmez..çünkü hiç bi zaman emeğinin karşılığını alamıcaksın..bu yaşadıkların daha ne ki, daha boktanları bekliyo seni gelecekte..senden bi bok olmaz daha mezun bile olamadın bak senin yaşındakiler nası süpersonik işler buldu, bilmem kaçıncı maaşlarını aldılar bile..zaten mezun olsan da girersin kıytırık bi şirkete..iki telefon arası patrona kahve yaparsın..zaten seni kimse umursamıyo..bunlar içimdeki çürümüş kokuşmuş mazoşist amazon emeklisinin en güçlü kozları..
ve ben yine her zaman ki sefaletim ve umutsuzluğumla uyudum..sonra bi uyandım bu sabah içimde o bahsettiğim anlamsız duygu..sanki beynimin içinde bi ses..anlamadığım bi dilden cümleler söylüyo..ama o lanet cadının boktan sesi diil bu seferki..daha bi değişik..sonra bi durdum..yavaştan içimdeki anlamsız duyguyu tanımlamaya başladım..dedim ki ulan farilya tamam belki çok fantastik bişiler yaşamadın ama iyi kötü bitiyo bu üniversite denen dünyevi araf..ışığı gördün kızım, tünelin sonuna az kaldı..
evet sevgili okuyan bugün bir başka bahar döneminin ilk günüydü güzide okulumda..ve ben bugün itibariyle artık soranlara son senem diyebilicem..seneye bu zamanlar çiçeği burnunda bi yeni mezun olucam..ve artık biliyorum ki beş yaşındayken yaşadığım dönüm noktası boşuna diildi..mutlaka iyi bi sebebi
olmalı..yoksa bugün olduğum yerde ne işim var,di mi ama?! bu arada o amazon bozması da ne hali varsa görsün derim artık..dükkanı kapadık gülüm:)ps: bu aralar havalar soğuk ya, her yerde görüş mesafesi annelerinin evhamı yüzünden atkı ve bere arasına sıkışmış küçük minik orkolar görüyorum..pek bi tatlı oluyolar ki tadından yenmez :)
ha bi de unutmadan bu canım güzelim şarkı için bi sürü kilometre uzaktaki dastime teşekkür..ne zaman dinlesem bi güzel hissederim..güzel hissettikçe dinleyesim gelir:)
