bir varmış bir de baktım yok..

saat biri geçti..vampirle görüşme'yi izledim..uyku bastırdı ve yapıcak hiçbişeyim yok..yatmaya hazırlanıyodum..telefon çaldı..heycanlandım ve sadece otuz saniye sürdü..meğerse alakasızmış bana ulaşma isteğinin sebebi..baştaki sesim küçüldü küçüldü ufacık kaldı konuşurken..ama gururluyum ya güçlüyüm ya hemen farkettim sesimdeki düşüşü ve toparladım..muhteşem neşemi yerleştirdim aptal sesime..lanet olası diyalog bitti..telefonu kapadım..dondum kaldım..aptalım ben..hem de su katılmamış bi aptal..çift katlı bi otobüs üstümden geçseydi daha az acırdım belki de..o adam benim arkadaşım ve öyle kalıcak..buna inanmalıyım ve yetinmeliyim..
ve ben hala bu şarkıyı dinliyorum aptallık da diil bu..adı olmayan acınası bi hal içindeyim..çıkmak istiyorum artık nerdeysem ordan..yapmam gereken şeyler var..böyle saçmalıklarla uğraşmamalıyım..somut bişiler bulmalıyım kendime..gerçekten olan birilerini..varmış gibi yapanlardan kaçmalıyım..

yazarken..
The Smiths - There Is a Light That Never Goes Out